Drukuj
 
Ośmioro absolwentów Politechniki Krakowskiej dołączyło do grona laureatów wyróżnionych przez Stowarzyszenie Wychowanków PK wpisem do Złotej Księgi Wychowanków. Uroczystość odbyła się w ramach inauguracji nowego roku akademickiego, 3 października.
 
Zota Ksiga 2018
 
Złota Księga Wychowanków Politechniki Krakowskiej powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Wychowanków PK. Wpis do niej jest szczególnym uhonorowaniem wychowanków uczelni, którzy osiągnęli znaczącą pozycję w życiu zawodowym, społecznym lub publicznym i odczuwają emocjonalną więź z Alma Mater. 
 
Stowarzyszenie Wychowanków PK wyłania kandydatów spełniających wszystkie formalne kryteria do wpisu, zwołuje Kapitułę Złotej Księgi, która podejmuje ostateczną decyzję o wyborze laureatów oraz organizuje uroczystości wręczenia tytułu osobom nagrodzonym. W tym roku przypada jubileusz 20-lecia istnienia Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej oraz 60-lecie Stowarzyszenia Wychowanków PK. 
 
 
3 października 2018 r., wpisem do Złotej Księgi Wychowanków PK zostali wyróżnieni:
 
 
Małgorzata Boryczko (absolwentka Wydziału Inżynierii Lądowej)
 
Studia na Politechnice Krakowskiej ukończyła w 1983 r., uzyskując tytuł mgr. inż. budownictwa. Od 1994 r. posiada uprawnienia budowlane. W 1997 r. poszerzała wiedzę na studiach podyplomowych organizowanych przez Politechnikę Krakowską i Akademię Ekonomiczną w Krakowie, zdobywając tytuł rzeczoznawcy majątkowego. 
 
Swoją aktywność zawodową związała z miastem Kraków. W 2007 r. została powołana przez Prezydenta Miasta Krakowa na stanowisko Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie – Powiat Grodzki. Aktywnie uczestniczy w działaniach Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego. Od kilkunastu lat zasiada w Kapitule konkursu „Kraków bez Barier”, promując i wskazując dobre rozwiązania projektowe, mające na celu ułatwianie życia osobom niepełnosprawnym. Z powodzeniem angażowała się w przygotowanie papieskich wizyt w Krakowie oraz organizacji Światowych Dni Młodzieży w 2016 r. Działa w strukturach Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Wieloletni członek oddziału Małopolskiego Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Może pochwalić się znaczącym stażem na stanowisku wykładowcy na studiach podyplomowych Politechniki Krakowskiej na Wydziale Inżynierii Lądowej i Architektury. 
 
Za swoją działalność i profesjonalizm została uhonorowana licznymi odznaczeniami resortowymi, państwowymi i samorządowymi, w tym odznaką Prezydenta Miasta Krakowa – Honoris Gratia.
 
 
Antoni Czekaj (absolwent Wydziału Transportu - obecnie: Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej)
 
Mgr inż. Antoni Czekaj w 1982 r. ukończył studia na kierunku transport, specjalność sterowanie ruchem w transporcie. 
 
W tym samym roku podjął pracę w Krakowskich Zakładach Automatyki, gdzie projektowane i realizowane są inwestycje infrastrukturalne w obszarze automatyki kolejowej na terenie całej Polski. Podczas swojej pracy zawodowej zajmował stanowiska kierownicze. Odpowiadał za ważne przedsięwzięcia w skali kraju, w tym m.in. realizację odcinków inwestycji infrastrukturalnych, budowę nowych blokad liniowych i połączeń kolejowych, rewitalizację i modernizację linii kolejowych czy też poprawę bezpieczeństwa i likwidację zagrożeń eksploatacyjnych na terenie aż siedmiu województw. Tym samym przyczynił się do modernizacji i rozwoju polskiej kolejowej sieci transportowej.
 
Antoni Czekaj jest żonaty i ma dwie córki, które poszły w ślady ojca, na miejsce swoich studiów wybierając Politechnikę Krakowską. Obie są dziś absolwentkami Wydziału Mechanicznego PK.
 
 
Małgorzata Duma-Michalik (absolwentka Wydziału Inżynierii Środowiska)
 
Studia na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej ukończyła w 1982 r. Jedenaście lat później, w 1993 r. zakończyła studia podyplomowe w zakresie zarządzania i komunikacji społecznej na Uniwersytecie w Lille (Francja). Posiada uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie instalacji i sieci sanitarnych, które zdobyła w 1994 r.
 
Cała jej kariera zawodowa związana jest z Wodociągami Miasta Krakowa, gdzie pracuje od ukończenia studiów. Przeszła wszystkie szczeble kariery zawodowej, zaczynając od stanowiska referenta i dochodząc do funkcji dyrektora. W latach 1983-85 była referentem w Dziale Inwestycji, pracując jako inżynier budowy. Od 1985 r. inspektorka w Dziale Technicznym, którego została kierownikiem w 1998 r. Od 2008 r. jest Dyrektorem Biura Rozwoju Systemów Sieciowych i zajmuje się planowaniem rozwoju systemów wodociągowych i kanalizacyjnych na terenie obszaru miasta Krakowa oraz opiniowaniem i sporządzaniem koncepcji rozwoju infrastruktury sanitarnej.
 
Chętnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem – jest autorką kilku artykułów o tematyce branżowej do kwartalnika „Woda i My” oraz sprawozdań z konferencji do czasopisma „Budowlani”.
 
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych (PZITS), Medalem 90-lecia PZITS, medalem okolicznościowym 100-lecia Wodociągów Krakowskich, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, Odznaką Honoris Gratia przyznawaną przez Prezydenta Miasta Krakowa.
 
Od 1980 r. jest członkinią PZITS, kiedy to rozpoczęła swoją działalność w Kole Studenckim na Wydziale Inżynierii Środowiska PK. Od 1983 r. członkini Zarządu Koła PZITS przy Wodociągach Miasta Krakowa oraz Zarządu Oddziału Krakowskiego, którego jest prezesem od 2015 r. Jest delegatem do Krakowskiej Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT.
 
Jej dotychczasowa współpraca z Wydziałem Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej dotyczyła w szczególności wspólnej organizacji ogólnopolskich konferencji naukowo-technicznych. Jest promotorką prac dyplomowych, a także współpracuje z uczelnią w zakresie przygotowania materiałów do wykonywania specjalistycznych opracowań.
 
 
Roman Dziób (absolwent Wydziału Mechanicznego
 
Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej w 1960 r. Już w trakcie nauki został zatrudniony w Spółdzielni Pracy El-Mechanika CO w Krakowie, gdzie przepracował 38 lat. Piastował tam następujące stanowiska: konstruktora, technologa, kierownika zakładu, szefa produkcji, aż w końcu został zastępcą prezesa ds. technicznych (1965-81) oraz prezesem Spółdzielni. Tę zaszczytną i odpowiedzialną funkcję piastował w latach 1982-96. Stanowisko prezesa łączył z pracą w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego i w Polcargo – Rzeczoznawstwo i Kontrola Towarów w Obrocie Międzynarodowym Sp. z o.o. w Krakowie. Jako wykładowca w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego i Wojewódzkim Związku Spółdzielni Pracy przyczynił się do wykształcenia kilkuset pracowników w zawodach ślusarz, spawacz gazowy i elektryczny. Twórca kilkunastu projektów racjonalizatorskich. 
 
Oprócz pracy zawodowej angażował się w działalność społeczną. W roku 1988 został wiceprzewodniczącym Dzielnicowej Rady Narodowej Kraków-Śródmieście. Zasiadał w komisjach: Oświaty, Kultury, Rewaloryzacji oraz Gospodarki. Był także członkiem Zarządu Okręgowego Spółdzielczego Klubu Techniki i Racjonalizacji. 
 
Za swoje osiągnięcia zawodowe i społeczne został odznaczony m.in.: Złotą Odznaką „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa” (1980), Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1985), Srebrną Honorową Odznaką Zakładu Doskonalenia Zawodowego – w służbie oświaty (1974). Wyróżniono go też jako „Zasłużonego dla Wynalazczości i Racjonalizacji” (1985).
 
Pozazawodowo interesuje się myślistwem, wędkarstwem i malarstwem. Żonaty, ma troje dzieci, czworo wnucząt i dwoje prawnuków.
 
 
Maciej Moszew (absolwent Wydziału Architektury)
 
W 1957 r. podjął studia na Politechnice Krakowskiej najpierw na Wydziale Mechanicznym, a następnie na Wydziale Inżynierii Lądowej. Na wymarzonym przez siebie Wydziale Architektury rozpoczął studia w 1963 r. i ukończył je w 1969 r. pracą dyplomową u prof. Andrzeja Skoczka, przygotowując projekt zespołu lodowisk krytych w Zakopanem.
 
Po studiach znalazł zatrudnienie w Pracowni Projektowej Gospodarstw Pomocniczych na Katedrze Projektowania Mieszkaniowego. Następnie podejmował pracę w licznych biurach projektowych, m.in. Biuro Projektów Przemysłu Skórzanego, Wojewódzkie Biuro Projektów, Biuro projektów „Społem” czy też Dział Inwestycji i Remontów Akademii Rolniczej w Krakowie.
 
W latach 1981-85 i 1991-2000 był mechanizatorem Teatru Groteska w Krakowie. Kierował także pracownią plastyczną krakowskiego Teatru Starego im. Heleny Modrzejewskiej. Przez siedem lat, w okresie 2000-2007 pracował w warsztatach projektowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego wiedzę doceniono także w Nigerii, dokąd sprowadzono go do zespołu architektonicznego w Lagos do projektu siedziby parlamentu w Abudży.
 
Jego pasją jest projektowanie i budowa zmechanizowanych szopek krakowskich. W konkursach na najpiękniejszą Szopkę Krakowską startował nieprzerwanie przez 57 lat od 1961 r. W tym czasie zdobył aż 34 pierwsze nagrody. W 1990 r. zaprojektował i zrealizował widowisko szopki krakowskiej w Paryżu. Jego prace znajdują się w znanych kolekcjach w Mediolanie, Wiedniu i Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, a także w prywatnych rękach. W 2017 r. został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową „Zasłużony Dla Kultury Polskiej”.
 
 
Stanisław Niemczyk (absolwent Wydziału Architektury)
 
Studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej ukończył w 1968 r. u prof. Włodzimierza Gruszczyńskiego. Tematem pracy dyplomowej był projekt centrum rekreacyjnego dla zespołów wypoczynkowych Poronin, Bukowina, Murzasichle, Cyrhla.
 
Po studiach pracował w licznych biurach projektowych (Miastoprojekt Tychy, ARCH SiM, ARS Architektura). To w tym okresie zrealizował wiele projektów na terenie obecnych województw śląskiego i małopolskiego. Do tych najważniejszych należą: zespół sakralny p.w. Ducha Św. (Tychy-Żwaków), zespoły mieszkaniowe „Glinka” (Tychy) i „Nad Jamną” (Mikołów), kościoły: p.w. Miłosierdzia Bożego (Kraków), p.w. Jezusa Chrystusa Odkupiciela (Czechowice-Dziedzice) i p.w. Jana Pawła II (Pszczyna). Zaprojektował także kościół z klasztorem dla zakonu braci mniejszych o.o. Franciszkanów w Tychach.
 
Za swoje projekty otrzymał prestiżowe nagrody, w tym nagrodę Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (projekt zespołu podmiejskiej zabudowy rekreacyjnej), Nagrodę Honorową Stowarzyszenia Architektów Polskich, nagrodę papieską „Pro Ecclesia Et Ponitifice” za osiągnięcia w dziedzinie architektury sakralnej, przyznawany przez Papieską Radę ds. Kultury medal „Per Artem ad Deum” i nagrodę „Totus” wręczaną przez Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
 
 
Stanisław Róg (absolwent Wydziału Mechanicznego)
 
Wydział Mechaniczny PK ukończył w 1982 r. 
 
Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu magistra inżyniera założył przedsiębiorstwo Pracownia Rzemieślnicza Wyrób Tarcz Ściernych, które w roku 1994 przybrało nazwę Przedsiębiorstwo PENTAR z siedzibą w Mszanie Dolnej. Od samego początku Stanisław Róg  jest jego jedynym właścicielem i PENTAR pozostaje firmą rodzinną. Działalność początkowo opierała się na ręcznym formowaniu narzędzi w przydomowym garażu. W 1986 r. rozpoczęto od podstaw budowę nowego zakładu, którą ukończono w 1993 r. oddając do użytkowania czterosegmentową halę produkcyjną wraz z zapleczem biurowo-administracyjnym. Od roku 2002 proces inwestycyjny był wspierany przez program Phare, a po wstąpieniu do Unii Europejskiej firma korzysta też z funduszy unijnych. Dzięki systematycznym inwestycjom w nowe linie technologiczne i maszyny, firma PENTAR na tyle zwiększyła potencjał produkcyjny, by z powodzeniem konkurować na rynkach całego świata. Od 2004 r. siedzibą firmy jest własna nieruchomość w Warszawie, co ułatwia pozyskiwanie kontrahentów zagranicznych.  
 
W 2014 r. zakupiono najstarszą firmę branży ściernej w Polsce, którą jest Fabryka Tarcz Ściernych w Grodzisku Mazowieckim. Powstała ona w 1897 r. i ma już ponad 120 lat tradycji w produkcji narzędzi ściernych. Wraz zakupem drugiego zakładu uzyskano dostęp do wypracowanych przez wiele lat technologii, które umożliwiają produkcję specjalistycznych narzędzi o unikalnych właściwościach użytkowych. Z połączenia dwóch firm: Przedsiębiorstwa PENTAR i Fabryki Tarcz Ściernych w Grodzisku Mazowieckim powstała Grupa PENTAR Abrasives, która oferuje największy w Polsce asortyment narzędzi ściernych własnej produkcji. Obecnie zatrudnienie znajduje w niej ok. 75 osób.
 
W 2015 r. firma PENTAR złożyła w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej patent na wynalazek pt. Talerzowa Ściernica Listkowa. W czerwcu 2018 r. Urząd Patentowy przyznał wnioskodawcom patent nr 229192. Obecnie zakres ochrony patentowej jest rozszerzany na kilkanaście krajów na całym świecie. Firma otrzymała dotację na badania związane z tym patentem, które realizowane są wspólnie z Politechniką Krakowską, a konkretnie z Instytutem Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji, Instytutem Pojazdów Szynowych oraz Instytutem Informatyki Stosowanej na Wydziale Mechanicznym.
 
Firma wciąż się rozwija. Obecnie w budowie są 3 hale produkcyjne i sklep w Grodzisku Mazowieckim oraz 2 hale i Centrum Badawczo-Rozwojowe w Skrzydlnej. 
 
 
Piotr Śliwiński (absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej)
 
Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej w 2006 r. - kierunek budownictwo, specjalizacja teoria konstrukcji inżynierskich.
 
Już w trakcie studiów rozpoczął własną działalność gospodarczą. W następnych latach rozwijał szereg firm, w których był udziałowcem (Maroc-Pol sp. z o.o., Fabryka Magika S.C., BFT sp. z o.o., Roboty Przemysłowe sp. z o.o.). Obecnie jest udziałowcem Advert Invest sp. z o.o. (inteligentna sprzedaż) oraz właścicielem i prezesem zarządu w Buszek sp. z o.o. (sieć sklepów i hurtowni), Anubis Polska sp. z o.o. (restauracja) i Starbuzz sp. z o.o. (produkcja wyrobów tytoniowych).
 
Od 2011 r . związany z Akademią Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie prowadzi wykłady na kierunku psychologia biznesu dla managerów
 
Poza sukcesami w działalności biznesowej, Piotr Śliwiński może pochwalić się zrealizowanymi licznymi wyprawami. W latach 2006-2017 odbył aż 11 wypraw dookoła świata, podczas których odwiedził ponad 100 krajów. W 2017 r. współorganizował wyprawę traktorem dookoła świata. W latach 2009-2018 zdobył 8 szczytów Korony Ziemi: Mount Everest, Mount Carstensz, McKinley, Elbrus, Górę Kościuszki, Aconcagua, Kilimandżaro i Mont Blanc.
 
Jest pasjonatem szachów, karate (niebieski pas), paralotniarstwa (licencja pilota kategorii L – Polska, Włochy, Nowa Zelandia, Australia).
 
Angażuje się także społecznie - jako wolontariusz w Fundacji Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym (2009-2012) i Fundacji Prometeusz (2008-2017), która uhonorowała go Złotym Medalem za całokształt działalności.
 
 
(bk)
 
Na zdjęciu, uczestnicy uroczystego wpisu do Złotej Księgi Wychowanków, sala senacka PK, 3 października br. / fot. Jan Zych