2 listopada prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki powołał dr. hab. inż. Pawła Pławiaka, prof. PK, dziekana Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, na stanowisko zastępcy dyrektora do spraw naukowych Instytutu Łączności – narodowej instytucji badawczo-rozwojowej w dziedzinie telekomunikacji i technik informacyjnych.
 
Profesor Paweł PławiakInstytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy prowadzi prace w zakresie rozwoju sieci telekomunikacyjnej państwa, normalizacji i standaryzacji systemów oraz urządzeń telekomunikacyjnych. Zapewnia wsparcie naukowe, badawcze i techniczne instytucjom państwa. Realizuje prace wykorzystywane w praktyce przez podmioty działające na rynku. Współpracuje też z organizacjami i instytucjami badawczymi, przyczyniając się w ten sposób do integracji środowiska naukowego. Aktywnie uczestniczymy w budowaniu Europejskiej Przestrzeni Badawczej (ang. European Research Area). Działalność badawcza Instytutu jest ukierunkowana na rozwój nauki i praktyczne zastosowania wyników badań. 
 
Dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK (na zdjęciu / fot. Jan Zych), nowy dyrektor do spraw naukowych Instytutu Łączności, 1 stycznia br. objął stanowisko dziekana Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. Z uczelnią związany jest od 2013 r. Pełnił m.in. funkcję zastępcy kierownika Katedry Informatyki na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji.
 
Prof. Paweł Pławiak w 2012 r. zdobył tytuł magistra inżyniera elektroniki i telekomunikacji na Akademii Górniczo-Hutniczej. Stopień doktora uzyskał również na AGH za rozprawę doktorską pt. „Automatyczne diagnozowanie dysfunkcji mięśnia sercowego na podstawie analizy sygnału elektrokardiograficznego (EKG) przy wykorzystaniu systemu ewolucyjno-neuronowego”, którą obronił z wyróżnieniem w 2016 r. Habilitację uzyskał w 2020 r. na Politechnice Śląskiej (rozprawa pt. „Rozwój metod uczenia maszynowego bazujących na uczeniu zespołowym, głębokim i obliczeniach ewolucyjnych oraz ich fuzji”). 
 
Do zainteresowań badawczych prof. Pławiaka należą: metody uczenia maszynowego (w tym metody inteligencji obliczeniowej), uczenie zespołowe, uczenie głębokie, obliczenia ewolucyjne, klasyfikacja i rozpoznawanie wzorców, przetwarzanie i analiza sygnałów, analiza i eksploracja danych, technologia sensorowa oraz biocybernetyka i medycyna.
 
Naukowiec jest członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Należy do zespołu doradczego MEiN do oceny wniosków i raportów w ramach programu „Doktorat wdrożeniowy”. Pracuje też w Instytucie Informatyki Teoretycznej i Stosowanej Polskiej Akademii Nauk. 
 
(bk)