O dokonaniach zdolnej i ambitnej doktorantki z Politechniki Krakowskiej, mgr inż. Dagmary Słoty, można przeczytać w dzisiejszym wydaniu „Dziennika Polskiego”. Badaczka opracowała innowacyjne rozwiązania dotyczące chirurgii i medycyny regeneracyjnej tkanki kostnej, które w perspektywie wpłyną na poprawę komfortu leczenia pacjentów. – Najpierw metodą żmudnych prób laboratoryjnych doktorantka na bazie komercyjnie dostępnych preparatów polimerowych oraz ceramiki, którą sama zsyntezowała, opracowała zupełnie nowy materiał. Zawierał fosforany wapnia oraz naturalne i sztuczne polimery. Dawało się z niego swobodnie przygotować odpowiedni implant potrzebny do regeneracji tkanki kostnej […]. Drugi etap badań – i w zasadzie drugi wynalazek – Dagmary Słoty był równie ambitny. Chodziło mianowicie o opracowanie substancji służącej do pokrywania plastikowych lub metalowych implantów medycznych (ortopedycznych, czaszkowych, kostnych) wszczepianych chorym – możemy przeczytać w krakowskiej gazecie.
Paweł Stachnik, autor artykułu poświęconego Dagmarze Słocie, skupia się na wyjaśnieniu czytelnikom nowatorskiego charakteru dokonań młodej naukowczyni z Politechniki Krakowskiej. Doktorantka współpracująca z prof. Agnieszką Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, znalazła się w tym roku w gronie laureatów XIII Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”. Została nagrodzona za dwa osiągnięcia naukowe: „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” oraz „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa”. Jak możemy przeczytać w „Dzienniku Polskim”, stworzenie nowego materiału implantowego nie było łatwe. – Chodziło o to, by – choć przecież sztuczny – jak najbardziej przypominał naturalną kość, miał odpowiednią wytrzymałość, dobrze reagował z tkankami i płynami ustrojowymi człowieka. Badaczka testowała go w sztucznym osoczu, krwi i ślinie, obserwując reakcje i sprawdzając, czy nie zmieniają się niekorzystnie jego właściwości. Czy materiał nie staje się kruchy, czy nie pęcznieje, czy nie dochodzi do zakwaszenia środowiska itd. Wszystkie próby wypadły pozytywnie, produkt spełniał założone wymagania – pisze Paweł Stachnik.
Ambitne było również przedsięwzięcie, polegające na opracowaniu substancji służącej do pokrywania plastikowych lub metalowych implantów medycznych wszczepianych chorym. – Powłoka taka, o odpowiednim składzie chemicznym i strukturze fizycznej, ułatwia przyjęcie się implantu i ogranicza możliwość odrzucenia go przez organizm. Badaczka starała się, żeby substancja dobrze trzymała się metalowej i plastikowej powierzchni, nie była toksyczna, a dobrze przyjmowała się w ciele. Polimerowo-ceramiczna powłoka powstała w postaci substancji płynnej, która utwardza się pod wpływem światła ultrafioletowego – tłumaczy autor artykułu. Głównym założeniem badaczki z Politechniki Krakowskiej było również to, aby powłoka działała jak nośnik leków, a więc sama uwalniała w organizmie pacjenta odpowiednie substancje.
Z artykułu w „Dzienniku Polskim” dowiemy się także o zainteresowaniach naukowych i planach Dagmary Słoty. Dodajmy, że nagrodą dla laureatów konkursu „Student-Wynalazca”, wśród których znalazła się doktorantka z PK, była możliwość zaprezentowania osiągnięć naukowych podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie – Geneva Inventions 2023. Mgr inż. Dagmara Słota wraz z mgr inż. Magdaleną Bańkosz za zaprezentowanie wynalazku dotyczącego biomateriału na implanty kości otrzymały w Genewie srebrny medal. Warto wspomnieć, że Dagmara Słota jest absolwentką biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Przez rok studiowała także na Technische Universität Hamburg.
Na zdjęciu, mgr inż. Dagmara Słota podczas Wirtualnego Dnia Otwartego na PK w 2022 r. / fot. Jan Zych